De fysieke verschijning van de Profeet Mohammed ﷺ was een weerspiegeling van zijn nobele ziel en verheven karakter. Hij was gezegend met een schoonheid die verder ging dan alleen uiterlijke kenmerken, en zijn voorkomen was een genade voor degenen die het voorrecht hadden hem te aanschouwen. Zijn metgezellen, degenen die hem het beste kenden, hebben ons zorgvuldig gedetailleerde beschrijvingen nagelaten, zodat wij vandaag kunnen leren over deze verheven verschijning.
Mooie uitstraling
Anas ibn Malik (moge Allah tevreden met hem zijn) beschreef de Profeet ﷺ als iemand van gemiddelde lengte, noch uitzonderlijk lang noch kort:
“De Boodschapper van Allah ﷺ was noch zeer lang, noch klein. Zijn huid was niet bleek wit, noch donker, en zijn haar was niet krullend noch steil. Allah zond hem op de leeftijd van veertig jaar als Boodschapper en hij verbleef tien jaar in Mekka en tien jaar in Medina. Toen Allah hem tot Zich nam, had hij minder dan twintig witte haren op zijn hoofd en in zijn baard.” (Ash-Shama’il Al-Muhammadiyah, Hadith 1)
Deze beschrijving onderstreept de bescheidenheid die hem sierde. De Profeet ﷺ had een gebalanceerd uiterlijk, vrij van uitersten, wat zijn status als de beste onder de mensen benadrukt. Zijn verschijning was een perfect evenwicht van schoonheid en waardigheid, passend bij zijn verheven zending als de laatste Boodschapper van Allah.
Onvergelijkbare schoonheid
Al-Bara’ ibn Azib (moge Allah tevreden met hem zijn) sprak vol bewondering over de fysieke schoonheid van de Profeet ﷺ:
“De Boodschapper van Allah ﷺ was van gemiddelde lengte, breed van schouders, en zijn dikke haar reikte tot aan zijn oorlellen. Hij droeg een rood gewaad, en ik heb nooit iets mooiers gezien dan hij.” (Ash-Shama’il Al-Muhammadiyah, Hadith 3)
De beschrijvingen van de metgezellen laten ons begrijpen dat de schoonheid van de Profeet ﷺ niet alleen lichamelijk was, maar ook straalde vanuit zijn karakter en gedrag. Het was een schoonheid die mensen niet alleen verbaasde, maar hen ook dichter bij hem en zijn boodschap bracht.
De verheven gestalte en karakter
Ali ibn Abi Talib (moge Allah tevreden met hem zijn) beschrijft de Profeet ﷺ als een man van kracht en waardigheid:
“De Profeet ﷺ was noch groot noch klein. Zijn handen en voeten waren stevig, en wanneer hij liep, leunde hij iets voorover, alsof hij een helling afdaalde. Ik heb nooit iemand zoals hem gezien, noch voor hem, noch na hem.” (Ash-Shama’il Al-Muhammadiyah, Hadith 5)
Ali’s beschrijving benadrukt niet alleen de fysieke kracht van de Profeet ﷺ, maar ook zijn waardigheid en majesteit. Zijn manier van lopen, leunend alsof hij van een helling afdaalde, toont ons hoe hij zelfs in zijn fysieke bewegingen een voorbeeld was van kracht en nederigheid.
Zijn manier van lopen
Een ander aspect dat vaak genoemd wordt, is de manier waarop hij liep. Hij liep met een doelgerichte, vaste tred, wat een diepere betekenis had in het dagelijks leven en in zijn missie: “Wanneer hij liep, bewoog hij zich voort met zelfverzekerde stappen, alsof hij een helling afdaalde.” (Ash-Shama’il Al-Muhammadiyah, Hadith 2)
Dit is meer dan alleen een fysieke beschrijving. Het laat ons zien hoe de Profeet ﷺ zijn leven benaderde met een onverzettelijke wil en duidelijk doel, altijd in beweging naar het vervullen van zijn plichten en missie. Zijn wijze van lopen weerspiegelde de kracht en volharding waarmee hij zijn verantwoordelijkheid als Boodschapper droeg.
Een uitstraling van waardigheid en vriendelijkheid
Een van de meest ontroerende beschrijvingen komt van een metgezel die zegt:
“Als iemand hem onverwachts zag, werd hij vervuld van ontzag voor hem, en als iemand hem beter leerde kennen, hield hij van hem.” (Ash-Shama’il Al-Muhammadiyah, Hadith 7)
Deze woorden vatten samen hoe de Profeet ﷺ niet alleen indruk maakte door zijn verschijning, maar ook door zijn aura van genade en vriendelijkheid. Zijn aanwezigheid vulde de harten van mensen met respect en liefde, een bewijs van de genade die Allah hem schonk.
Vergelijking met de maan
Een van de meest poëtische beschrijvingen komt van Jabir ibn Samura, die de schoonheid van de Profeet ﷺ vergelijkt met de stralende maan:
“Ik zag de Boodschapper van Allah ﷺ op een heldere nacht, gekleed in een rood gewaad. Ik keek naar hem en naar de maan, en bij Allah, hij was voor mij mooier dan de maan!” (Ash-Shama’il Al-Muhammadiyah, Hadith 9)
De vergelijking met de maan laat ons zien hoe de schoonheid van de Profeet ﷺ een allesomvattende uitstraling had, zoals het zachte en kalmerende licht van de volle maan.
Het zegel van het profetenambt
Tot slot wordt vaak het unieke kenmerk van de Profeet ﷺ genoemd, het Zegel van het Profetenambt, dat zich tussen zijn schouders bevond:
“Tussen zijn schouders was het Zegel van het Profetenambt, want hij is de Laatste der Profeten.” (Ash-Shama’il Al-Muhammadiyah, Hadith 7)
Dit fysieke kenmerk was een teken van zijn verheven positie als de laatste Boodschapper van Allah, een teken dat door Allah werd geplaatst als een bevestiging van zijn profeetschap.
Reflectie
De beschrijvingen van de edele kenmerken van de Profeet Mohammed ﷺ herinneren ons eraan hoe zijn uiterlijk een weerspiegeling was van zijn innerlijke grootsheid. Ze nodigen ons uit om niet alleen te kijken naar hoe hij eruitzag, maar vooral om na te denken over de nobele eigenschappen die hij belichaamde en hoe we onszelf kunnen modelleren naar zijn voorbeeld.
Vraag voor jou: Hoe kunnen we in ons dagelijks leven de uiterlijke en innerlijke eigenschappen van de Profeet ﷺ integreren, zodat we niet alleen in onze daden, maar ook in onze intenties dichter bij zijn voorbeeld komen?