“Vrijwillige (nafila) gebeden” is de term die gebruikt wordt om alle gebeden buiten de vijf dagelijkse verplichte gebeden aan te duiden. De term omvat zulke gebeden als het begrafenisgebed (wat een kifaya verplichting is), het Witr gebed (wat een sterke Sunnah is) en de gebeden die een persoon een plechtige eed aan Allah heeft afgelegd om te bidden*. Er zijn zeven momenten waarop het verboden is om deze vrijwillige gebeden te bidden:

1. Tijdens zonsopgang.
2. Tijdens zonsondergang.
3. Tijdens de vrijdagpreek. Dit is omdat het verplicht is om naar de preek te luisteren en het voor een persoon onmogelijk is om dit te doen tijdens het bidden (omdat het voor hem verplicht is om zich tijdens het bidden op zijn gebed te concentreren). Dit verbod is specifiek voor de vrijdagpreek en geldt niet voor de Eid-preek of andere lezingen en preken.
4. Nadat de imam naar buiten is gekomen om de vrijdagpreek te geven.
5. Wanneer er nog maar korte tijd over is in de Ikhtiyari tijd of Daruri tijd van een verplichtgebed (en de persoon dat verplichte gebed nog niet heeft verricht).
6. Als een persoon zich een verplicht gebed herinnert dat hij had gemist, dan is het voor hem verboden om enig gebed te bidden (vrijwillig of anderszins) totdat hij dat gemiste gebed heeft ingehaald, want daarmee stelt hij uit wat onwettig is om uit te stellen. Het is verplicht voor hem om dat verplichte gebed te bidden op het moment dat hij het zich herinnert, zelfs als hij het zich herinnert tijdens zonsopgang of zonsondergang, of tijdens de preek.
7. Nadat de iqama voor een bepaald gebed is opgezegd. Als voor een gebed is opgeroepen (iqama), dan is geen gebed toegestaan behalve het gebed waarvoor die iqama is gedaan. Dit is ter bescherming van de imam en tegen fitna, want het bidden van een afzonderlijk gebed staat gelijk aan het aanvallen van de imam en het verklaren dat je geen vertrouwen in hem hebt.

[*Als iemand een plechtige eed aan Allah aflegt dat hij bijvoorbeeld 100 gebeden zal bidden, dan is het verplicht voor hem om die gebeden te bidden].

Er zijn zes vrijwillige gebeden die een persoon is toegestaan om te bidden binnen deze onaangename tijden zonder enig element van afkeer, en ze zijn als volgt:

1. & 2. Shaf’ en Witr. Een persoon mag deze twee gebeden zonder afkeer verrichten na de tijd van Fajr, ongeacht of het voor of na de tijd van isfar is {NOOT: De Ikhtiyari tijd van Shaf’ en Witr is de gehele nacht nadat het ‘Isha’ gebed is gebeden. Deze tijd (na de ware dageraad) is hun Daruri tijd). Een persoon moet ze bidden voordat hij zijn Subh gebed bidt, zelfs als de tijd van isfar is aangebroken (en ook al vertraagt hij daarmee een gebed verder in zijn Daruri tijd). In feite, zelfs als er slechts genoeg tijd overblijft om twee rak’ats te bidden in de tijd van Subh, moet een persoon eerst zijn Witr bidden (aangezien het slechts één rak’ah is) en vervolgens zijn Subh-gebed bidden (waarbij hij één rak’ah binnen de tijd en één rak’ah buiten de tijd bidt).*

[*NOTE: In dit geval bidt een persoon het Shaf’ gebed niet en maakt het Fajr gebed op na zonsopgang; daarna wordt het weer toegestaan om te bidden].

3. Fajr. De uitspraak voor Fajr is identiek aan die hierboven vermeld voor Shaf’ en Witr. Er is geen afkeer in een persoon die de twee rak’ats van Fajr bidt na het begin van de tijd van Fajr, zelfs tijdens de tijd van isfar. Sterker nog, het is sterk aanbevolen om deze twee rak’ats (raghiba) te bidden.
4. De buiging voor recitatie en het begrafenisgebed. Er is geen afkeer in het bidden van deze twee gebeden tijdens de tijd van Fajr, of na de tijd van ‘Asr, behalve tijdens de tijd van isfar en tijdens de tijd van het vergelen van de zon (aan het einde van de tijd van ‘Asr).6. De wird van een persoon. Dit zijn de gebeden die een persoon regelmatig verricht, in zijn eentje, elke avond voordat de tijd van Fajr aanbreekt (d.iman.z. in het laatste derde deel van de nacht). Er zijn vier voorwaarden die het element van afkeer wegnemen van een persoon die deze gebeden bidt na het begin van de tijd van Fajr.