Voor veel niet-Arabische moslims is het een uitdaging om tijdens het gebed dua (smeekbeden) in het Arabisch te verrichten. Er heerst een wijdverspreide overtuiging dat het verboden is om in een andere taal dan het Arabisch te bidden. Hierdoor kunnen sommigen zich geremd voelen in hun smeekbeden tijdens het gebed of zoeken ze naar alternatieve manieren om hun gebeden te verrichten. Zoals in de hadith staat:
“De dichtstbijzijnde toestand van een dienaar bij zijn Heer is wanneer hij in sujud is, dus verricht veel dua.” (Muslim)
Drie categorieën in relatie tot dua in niet-Arabisch
- Arabieren
Arabieren, die van nature Arabisch spreken, mogen tijdens het gebed geen dua in een andere taal verrichten. Hoewel het afgeraden wordt, maakt het hun gebed niet ongeldig.
- Niet-Arabieren die goed Arabisch spreken
Niet-Arabieren die goed Arabisch beheersen, worden aangemoedigd om dua in het Arabisch te verrichten. Dua in een andere taal is afgeraden, maar maakt hun gebed niet ongeldig.
- Niet-Arabieren die geen Arabisch spreken
Niet-Arabieren die geen Arabisch beheersen, mogen volgens de meeste geleerden dua in hun eigen taal verrichten. Het doel van dua is het vragen om behoeften en het aanwezig zijn met het hart. Het vertalen van dua naar het Arabisch kan moeilijk zijn en afleiden van de aanwezigheid van het hart en het gevoel van onderwerping aan Allah.
Bewijzen voor het toestaan van dua in andere talen tijdens het gebed
- Dua is geen verplichte handeling
Dua is geen essentieel onderdeel van het gebed dat in het Arabisch moet worden uitgevoerd. Er is zelfs verschil van mening over het reciteren van de Quran en andere adhkar in een andere taal voor degenen die het Arabisch niet beheersen. Dua in een andere taal wordt dus nog meer geaccepteerd.
- Geen bewijs voor verbod
Het verbod van dua in een andere taal heeft geen sterk bewijs. Sommigen beweren dat het bidden in een andere taal Allah’s grootheid vermindert, maar dit is weerlegd omdat eerbied voor Allah niet alleen door Arabieren kan worden betoond. Veel niet-Arabieren tonen evenveel of meer vrees voor Allah. De Maliki’s die het verbod ondersteunen, geven zelfs toe dat als iemand de betekenis van de dua kent, deze in een andere taal mag worden uitgesproken. Volgens de Hanafi’s is het makruh (afgeraden) maar niet haram.
- Allah is de Schepper van alle talen
Dua in een andere taal vermindert Allah’s grootheid niet. Verschillende talen zijn een schepping van Allah, zoals vermeld in de Quran:
“En tot Zijn tekenen behoort de schepping van de hemelen en de aarde, en de verscheidenheid van jullie talen en kleuren. Daarin zijn zeker tekenen voor de kenners.” Quran 30:22
- Dua in andere talen buiten het gebed is toegestaan
Het is algemeen aanvaard dat het toegestaan is om buiten het gebed dua te verrichten in elke taal. Daarom moet hetzelfde principe ook binnen het gebed gelden.
- Islam is een universele religie
De Profeet (saw) werd naar alle mensen gestuurd, ongeacht hun taal of afkomst:
“En Wij hebben jou (O Muhammad) slechts als een brenger van goed nieuws en een waarschuwer naar de gehele mensheid gezonden.” Quran 34:28
- Sharia heft moeilijkheden op
Het verplicht stellen van Arabisch voor dua zou een last zijn voor niet-Arabieren, wat tegenstrijdig is met de doelen van de Sharia om moeilijkheden te verlichten:
“Allah belast geen ziel boven haar vermogen.” Quran 2:286
- Taal is slechts een middel
De essentie van dua is dat Allah de intentie van Zijn dienaren kent, ongeacht de taal:
Imam Ibn Taymiyyah zei: “Dua mag in het Arabisch of in een andere taal. Allah weet de intentie van de smeekbede en de noden van Zijn dienaren, zelfs als zij hun tong niet correct kunnen gebruiken.” (Al-Fatawa Al-Kubra 2/424)
- Geen voorkeursbehandeling voor Arabieren
Het toestaan van dua in andere talen bevordert de inclusiviteit van de Islam en versterkt de band van niet-Arabische moslims met de Islam.
- Verhinderen van bid’ah (innovaties)
Het verbod op dua in andere talen kan sommige moslims ertoe aanzetten om bid’ah te creëren. Het vergemakkelijken van de dua in eigen taal kan dergelijke innovaties voorkomen.
- Ondersteuning door diverse geleerden
Veel geleerden ondersteunen het gebruik van andere talen voor dua in het gebed, zelfs als men Arabisch beheerst.
Imam al-Dusuqi zei: “Als iemand die geen Arabisch kan, dua doet in een andere taal, maakt dit het gebed niet ongeldig, net zoals dua in een andere taal voor degenen die het Arabisch wel beheersen.” (Hashiyat al-Dusuqi ala al-Sharh al-Kabir 1/233)
Imam Ibn Qudama merkte op: “Men gebruikt geen andere taal voor de talbiya (in de hajj) behalve wanneer men het Arabisch niet beheerst.” (Al-Mughni 3/274)
Imam al-Nawawi zei in Al-Majmu’: “Als iemand geen Arabisch kan, verricht hij alle adhkar in zijn eigen taal.” (Al-Majmu’ Sharh al-Muhadhdhab 3/300)
Conclusie
Het is toegestaan voor niet-Arabische moslims om tijdens het gebed dua te verrichten in hun moedertaal, vooral als dit hen helpt oprecht en met volledige aanwezigheid van het hart te bidden. Dit is in lijn met de doelen van de Sharia om het gemakkelijker te maken voor moslims om hun aanbidding te verrichten.
Heeft dit artikel je vraag voldoende beantwoord, of zijn er specifieke situaties waar je meer duidelijkheid over wilt? Stel dan je vraag via onze website.